ΓΟΝΕΙΣ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Οικογενειες σε απογνωση αφηνουν τα παιδια τους σε καποιο ιδρυμα μη μπορωντας να τους προσφερουν στεγη και φαγητο. Η οικονομικη κριση τους  εχει οδηγησει στο τελμα, και δυστιχως τα θυματα της υποθεσης ειναι τα παιδια, τα οποια βιωνουν με τον πιο οδυνηρο τροπο τι σημαινει φτωχεια, πεινα, και εξαθλειωση.                                                                                                          Συγκλονιζει ενα αρθρο στο Εθνος της Κυριακης, το οποιο αναφερει πως στην Εισαγγελεια ανηλικων γινεται καθε μερα το αδιαχωρητο, απο ανθρωπους που δεν μπορουν να εξασφαλισουν στα παιδια τους  τα απαραιτητα και ζητανε να τα δωσουν σε καποιο ιδρυμα με την ελπιδα οτι καποτε θα ορθοποδησουν και θα τα παρουν και παλι κοντα τους.                                                    Οι οικογενειες που ξεπερνουν τα ορια της φτωχειας δυστυχως αυξανονται συνεχεια, και οι γονεις θελοντας το καλυτερο για τα παιδια τους, και μη μπορωντας να το προσφερουν, τα δινουν σε καποιο ορφανοτροφειο οπου θα βρουν στεγη και φαγητο. Απο την πλευρα τους οι εισαγγελεις κανουν οτι μπορουν να τους βρουν λυση να μην αποχωρηστουν τα παιδια τους, και να κερδισουν εστω λιγο χρονο σε περιπτωσεις που εκκρεμουν καταδικαστικες αποφασεις για χρεη.              Χιλιαδες ειναι οι ιστοριες γονεων που συγκινουν, οπως η περιπτωση μιας νεαρης μητερας, που συμφωνα με  το δημοσιευμα δακρυσαν ακομα και οι εισαγγελεις οταν πηγε να αφησει το διχρονο αγορακι της,  καθως η ιδια δεν μπορουσε να το συντηρησει, αφου δεν ειχε να πληρωσει το ενοικιο ενω της ειχαν κοψει το ρευμα. Οι εισαγγελεις μαζεψαν χρηματα μεταξυ τους,  και της εδωσαν να πληρωσει το ενοικιο, ενω ενημερωσαν τον δημο να της προσφερει τροφη και ρουχα.                    Μια αλλη μητερα κρατωντας στην αγκαλια της ενα μικρο κοριτσακι, μπηκε στα γραφεια της Εισαγγελειας ανηλικων και με φωνη που μολις ακουγοταν ειπε: Κυριε εισαγγελεα παρτε το παιδι μου και βαλτε το σε ενα ιδρυμα δεν εχω ουτε γαλα να του δωσω......                                                  Μια ακομα ιστορια που αξιζει να ανεβασω και που κανεναν δεν θα μπορουσε  να μην αφησει ασυγκηνητο, ειναι αυτη ενος ζευγαριου που διατηρουσαν ενα μικρο εμπορικο καταστημα το οποιο πνιγηκε στα χρεη. Το ζευγαρι οδηγηθηκε σε καταδικαστηκες αποφασεις. Οι γονεις συντετριμενοι πηγαν στην Εισαγγελεια Αθηνων ζητωντας να βαλουν σε ιδρυμα τα δυο ανηλικα παιδια τους, ωστε να τα φροντιζει καποιος οσο εκεινοι θα ειναι στη φυλακη.                                                                   Τις περισσοτερες φορες οι προσπαθειες τις Εισαγγελειας εχουν αποτελεσμα, και τα παιδια δεν αποχωριζονται τους γονεις τους, αλλα υπαρχουν και περιπτωσεις που τα παιδια καταληγουν στα ορφανοτροφεια.                                                                                                                                             Οι περισσοτεροι γονεις που φτανουν στο σημειο να αφησουν τα παιδια τους σε ιδρυμα, ζητουν απο τον εισαγγελεα να μην δοθουν για υοθεσια ωστε μολις μπορεσουν να σταθουν στα ποδια τους, να τα ξαναπαρουν πισω.

ΦΡΙΚΗ ΣΕ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

Ο υποσυτισμος και οι απαραδεκτες συνθηκες διαβιωσης, οδηγησαν 236 ορφανα της Βουλγαριας στον θανατο. Τα συγκλονιστηκα στοιχεια ηρθαν στο φως σημερα υστερα απο εκθεση της Βουλγαρικης επιτροπης και του εισαγγελεα. Σε πολλες περιπτωσεις τα αιτια θανατου ειναι αγνωστα.....                                                                                                                                                  Πολλα παιδια παιθαναν απο συστιματικο υποσυτισμο και απο πνευμονια λογω του κρυου, ενω πολλα απο αυτα δεν μεταφερθηκαν καν σε νοσοκομειο. Ορισμενα παιδια παρεμειναν δεμενα μεχρι και 15 ωρες την ημερα, ενω σε αλλες περιπτωσεις τους χορηγουσαν μεγαλες δοσεις ηρεμιστικων. Το 2007 το ΒΒC ειχε μεταδοσει ενα ντοκιμαντερ Bulgaria's abandoned children, αλλα οι διαδοχικες κυβερνησεις παρα τις υποσχεσεις, δεν βρηκαν λυση σε αυτη την απαραδεκτη κατασταση που προσβαλλει καθε εννοια ανθρωπινης αξιοπρεπειας.

                                          ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΣΤΕΓΟΣ

Υπαρχουν καποιοι ανθρωποι που πεθαινουν κυριολεκτικα απο το κρυο....οι αστεγοι.                         Επειδη  αυτοι που δημιουργησαν τους ανεργους με τις πολιτικες τους, και με βαση του ΟΗΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ που εχουν υπογραψει, ειναι υπευθηνοι και υποχρεωμενοι να τους βρουνε στεγη, οχι μονο δεν το κανουν αλλα  περιμενουν να πεθανουν  απο το κρυο και την πεινα για να λυθει το προβλημα απο μονο του.                                                                                       Ολοι ξερουμε οτι υπαρχουν παρα πολλα παρατημενα κτηρια.                                                                Που ειναι οι υπευθηνοι?                                                                                                                             Θα αποφασισουν να αξιοποιησουν αυτα τα εγκαταλελημενα κτηρια και να μαζεψουν απο τους δρομους ολους τους αστεγους και να τους αφησουν να ζησουν με αξιοπρεπεια?

Συνανθρωποι μας αναζητουν καταφυγειο σε αυτοσχεδιους καταυλισμους απο χαρτοκουτα και ναιλον ακαταλληλους και προσβλητικους για την ανθρωπινη αξιοπρεπεια, βιωνοντας την πιο ακραια μορφη φτωχειας και κοινωνικου αποκλεισμου. Ωστοσο μεχρι και σημερα η κατασταση του προβληματος δειχνει να μην ειναι τοσο σοβαρη απο το κρατος και τους αρμοδιους.                  Καποτε αυτοι οι ανθρωποι ειχαν σπιτι και δουλεια, τωρα περιφερονται αστεγοι σε καθε πολη της Ελλαδας. Σε οπια γωνια και να κοιταξεις θα δεις ανθρωπους αδυναμους, και ταλαιπωρημενους....εξαθλειωμενα προσωπα απο την πεινα να εκλιπαρουν για ελεημοσυνη.        Ειναι ανθρωποι σαν εμας που ειχαν την ατυχεια να αποτυχουν στη ζωη τους.                                   Ενα κρατος πρεπει να στηριζει τον πολιτη που περιπλανιεται απο δω και απο κει, και δεν εχει μερος να ζησει. Να του δινει ενα πιατο φαγητο, και να του προσφερει ενα περιβαλλον μεσο του οποιου θα μπορεσει να επανενταχθει στην κοινωνια.                                                                                          Οταν ενας ανθρωποςμενει στο δρομο χωρις την υποστηριξη απο το κρατος ειναι αδυνατον να επανενταχθει. Πως θα ψαξει για δουλεια τη στιγμη που δν εχει την δυνατοτητα να κανει ενα μπανιο?  Πως θα ψαξει για δουλεια οταν σερνει καθημερινα τα λιγοστα υπαρχοντα του στον αγωνα που δινει καθε μερα για την επιβιωση του? Πως θα ψαξει για δουλεια οταν πειναει? Κανεις δε θα προσλαβει στην δουλεια του εναν ανθρωπο που ειναι βρωμικος, και φαινεται αδυναμος και ταλαιπωρημενος. Πριν πειτε οτι δεν υπαρχουν λεφτα σκεφτητε οτι η απελπισια φερνει εγκληματικοτητα. Μην περιμενεται να γινουν εγκληματιες, και μην περιμενεται οσοι δεν μπορουν να παρανομισουν να πεθανουν για να λυθει το προβλημα.

 ΞΥΛΟΚΟΠΗΣΑΝ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΣΤΕΓΟ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΛΗΣΤΕΨΟΥΝ

Δυο αντρες ξυλοκοπησαν μεχρι θανατου ηλικιωμενο αστεγο. Τραγικο θυμα ο Αγγελος Καλουδης 76 χρονων, βρεθηκε νεκρος μεσα σε μια λιμνη αιματος. Ο ατυχος ηλικιωμενος  ειχε επιβιβαστει στο τρενο προφανως για να προφυλαχτει απο το κρυο. Εκει οι δυο αντρες του επιτεθηκαν και τον χτυπησαν μεχρι θανατου. Οι κατηγορουμενοι ηλικιας 28 και 22 εχωντας βαρυ ποινικο μητρωο, συνεληφθησαν και κατηγορουνται για τον θανατο του. Στοχος τους συμφωνα με την αστυνομια ηταν να τον ληστεψουν.

ΕΜΑΘΑ ΠΩΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΝΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ...

Μια συγχρονη αλλα και συναμα δυστυχισμενη εικονα τη συνανταμε κυριως σε  μεγαλουπολεις, αλλα δεν ειναι αγνωστη και στην επαρχια. Ολοι αναρωτιομαστε για το που ειναι το κρατος σε τετοιες περιπτωσεις....ας αναρωτηθουμε πρωτα που βρησκομαστε εμεις σε ολο αυτο, και τι μπορουμε να κανουμε για να μην υπαρχει, και ας μην κρυβομαστε πισω απο δικαιολογιες ουσιαστικα. Αν ενεργησουμε ολοι μαζι...αλλα ολοι τοτε θα υπαρξει εμφανεις διαφορα. Ειναι απιστευτο το πως βλεπουμε αυτη την εικονα μπροστα μας και προσπερναμε με την προφαση "ε και τι να κανω εγω τωρα". Αν το ψαξεις μπορεις να κανεις απλα ενεργοποιησου!

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ ΑΦΗΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΥΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ....

Καποτε ειχα δουλεια, σπιτι, οικογενεια. Τωρα επισκεπτονται το νοσοκομειο του Βολου ζητωντας στεγη, τροφη, και ενα ζεστο περιβαλλον εστω για λιγες ωρες.Οι ανθρωποι αυτοι δεν νοσηλευονται και ερχονται στα Τ.Ε.Π μονο για να περασουν μερικες ωρες ζεστασιας, να φανε κατι, να νιωσουν ασφαλεια. Το πιο τραγικο ομως ειναι να πεθαινει καποιος στα αζητητα και ποτε κανενας να μην τον αναζητησει.....Πεθαινουν χωρις να ξερει κανεις για την υπαρξη τους και για την απωλεια τους. Ενας συνανθρωπος μας εφυγε απο τη ζωη ανημερα Χριστουγεννων, καταβεβλημενος απο ασητεια και εξασθενημενος απο υποθερμια, στον χωρο αναμονης των επειγοντων του νοσοκομειου του Βολου. Τα δυο τελευταια χρονια εμπαινε στο νοσοκομειο και εψαχνε μια ζεστη γωνια για να ζεσταθει. Αμιλητος και αγελαστος ζουσε κλεισμενος στον εαυτο του και στο προβλημα του. Τα ξημερωματα των Χριστουγεννων δεν αντεξε...πηγε μονος του στο νοσοκομειο αλλα οι γιατροι δεν προλαβαν να τον κρατησουν στη ζωη. Χτυπημενος απο ασητεια και υποθερμια αφησε την τελευταια του πνοη. Σε ενα κρατος που οι αστεγοι πληθαινουν και αυτο το κρατος αδυνατει να τους βοηθησει.