ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ ΑΦΗΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΥΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ....

Καποτε ειχα δουλεια, σπιτι, οικογενεια. Τωρα επισκεπτονται το νοσοκομειο του Βολου ζητωντας στεγη, τροφη, και ενα ζεστο περιβαλλον εστω για λιγες ωρες.Οι ανθρωποι αυτοι δεν νοσηλευονται και ερχονται στα Τ.Ε.Π μονο για να περασουν μερικες ωρες ζεστασιας, να φανε κατι, να νιωσουν ασφαλεια. Το πιο τραγικο ομως ειναι να πεθαινει καποιος στα αζητητα και ποτε κανενας να μην τον αναζητησει.....Πεθαινουν χωρις να ξερει κανεις για την υπαρξη τους και για την απωλεια τους. Ενας συνανθρωπος μας εφυγε απο τη ζωη ανημερα Χριστουγεννων, καταβεβλημενος απο ασητεια και εξασθενημενος απο υποθερμια, στον χωρο αναμονης των επειγοντων του νοσοκομειου του Βολου. Τα δυο τελευταια χρονια εμπαινε στο νοσοκομειο και εψαχνε μια ζεστη γωνια για να ζεσταθει. Αμιλητος και αγελαστος ζουσε κλεισμενος στον εαυτο του και στο προβλημα του. Τα ξημερωματα των Χριστουγεννων δεν αντεξε...πηγε μονος του στο νοσοκομειο αλλα οι γιατροι δεν προλαβαν να τον κρατησουν στη ζωη. Χτυπημενος απο ασητεια και υποθερμια αφησε την τελευταια του πνοη. Σε ενα κρατος που οι αστεγοι πληθαινουν και αυτο το κρατος αδυνατει να τους βοηθησει.